Wierzbie położone są na zachodnim skraju Gminy Łabunie, nad rzeką Łabuńką, w obrębie Padołu Zamojskiego.

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1435 roku. Wieś położona na płaskim pogórze, po obu stronach prostej drogi. W przeszłości stał tu młyn z zabudowaniami dworskim oraz folwarkiem. Nazwa pochodzi od dużej liczby wierzb, które kiedyś się tam znajdowały. Wieś jako pierwsza w gminie była skomasowana. Przed komasacją wieś spłonęła prawie całkowicie. Przyczyną pożarów była gęsta zabudowa. W czasie II wojny światowej ludność częściowo spacyfikowano. W 1943 roku wieś spalono podczas napadu partyzantów na osadników niemieckich.

Dane sołectwa
Powierzchnia
582 ha
Liczba mieszkańców
kobiety 187
mężczyźni 177
razem 364
(dane wg stanu na dzień 31 grudnia 2018 r.)