Wierzbie położone są na zachodnim skraju Gminy Łabunie, nad rzeką Łabuńką, w obrębie Padołu Zamojskiego.
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1435 roku. Wieś położona na płaskim pogórze, po obu stronach prostej drogi. W przeszłości stał tu młyn z zabudowaniami dworskim oraz folwarkiem. Nazwa pochodzi od dużej liczby wierzb, które kiedyś się tam znajdowały. Wieś jako pierwsza w gminie była skomasowana. Przed komasacją wieś spłonęła prawie całkowicie. Przyczyną pożarów była gęsta zabudowa. W czasie II wojny światowej ludność częściowo spacyfikowano. W 1943 roku wieś spalono podczas napadu partyzantów na osadników niemieckich.
Dane sołectwa | ||||||||
Powierzchnia |
582 ha | |||||||
Liczba mieszkańców |
||||||||
kobiety | 187 | |||||||
mężczyźni | 177 | |||||||
razem | 364 | |||||||
(dane wg stanu na dzień 31 grudnia 2018 r.) |